พุทธนิมิตของหลวงพ่อพุธ ฐานิโย

พุทธนิมิตของหลวงพ่อพุธ ฐานิโย

หลวงพ่อป่วยหนักครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2487 – 2488 ด้วยโรควัณโรค ครั้งหลังมากราบเยี่ยมอาการของหลวงปู่สิงห์ โรคกระเพาะลำไส้มากำเริบ
วันหนึ่งก็นอนกำหนดจิตไป มันอึดอัดรำคาญ ใจมันก็มึดมัดขึ้นมา
“ร่างกายนี้อยู่กับมันมานานแล้ว ไม่เห็นให้ความเป็นสุขเลย ไม่อยู่กับหัวมันหรอก” แค่นั้น จิตมันวับไป แล้วไปเป็นดอกบัวบานเบ่งเต็มที่สว่างไสว ตรงใจกลางดอกบัวมีเศียรพระพุทธรูปโผล่ขึ้นมา
…..เมื่อก่อนนี้ไปเห็นท่านพ่อลีไปสร้างพระพุทธรูป แล้วก็มีเศียร ก็สงสัย แต่ไม่กล้าถาม ทำไมสร้างพระพุทธรูปเอาแต่เศียรไว้ในดอกบัว
พอเกิดนิมิตรขึ้นมาอย่างนี้ ก็รู้แจ้งแทงตลอดว่า เพราะอย่างนี้เองท่านพ่อลีท่านจึงสร้างพระพุทธรูปลักษณะนั้น
ดอกบัวก็หมายถึงดวงใจ หัวใจมันเบ่งบานเต็มที่
ในเมื่อจิตมันเบ่งบานเต็มที่ ก็เป็นจิต พุทธะ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

***คัดลอกจากหนังสือ รักษ์วงศ์กรรมฐาน พระราชสังวรญาณ (พุธ ฐานิโย)ที่ระลึก เนื่องในโอกาส เปิดบูรพาจารย์เจดีย์ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,470.0.html

. . . . . . .