เป็นที่ตั้งแห่งธรรมวินัย หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

เป็นที่ตั้งแห่งธรรมวินัย หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

เป็นที่ตั้งแห่งธรรมวินัย หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

การสำเร็จมรรคสำเร็จผล ไม่ได้สำเร็จที่อื่นที่ไกล สำเร็จที่ดวงใจของเรา ธรรมะ คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ท่านวางไว้ถึง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ท่านก็ไม่ได้วางไว้ที่อื่น วางที่กาย ที่ใจของเรานี้เองนี่เรียกว่า เป็นที่ตั้งแห่งธรรมวินัย ความที่พ้นทุกข์ก็จะพ้นจากที่ไหนเล่าคือ ใจเราไม่ทุกข์ แปลว่า พ้นทุกข์ เพราะฉะนั้นได้ยินแล้วให้พากันน้อมเข้าภายใจ ธรรมะคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า รวมไว้ในจิตดวงเดียว

เอกํ จิตฺตํ ให้จิตเป็นของเดิม จิตฺตํ ความเป็นอยู่ ถ้าเราน้อมเข้าถึงจิตแล้ว ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ถ้าเราไม่รวมแล้วมันก็ไม่สำเร็จ ทำการทำงานทุกสิ่งทุกอย่าง ก็ต้องรวมถึงจะเสร็จถ้าไม่รวมเมื่อไรก็ไม่สำเร็จ

เอกํ ธมฺมํ มีธรรมดวงเดียว เวลานี้เราทั้งหลายขยายออกไปแล้วก็กว้างขวางพิสดารมากมาย ถ้าวิตถาร นัยก็พรรณนาไป ถึง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ รวมเข้ามาแล้ว สังเขปนัยแล้ว มีธรรมอันเดียวคือ เอกํ ธมฺมํ เป็นธรรมอันเดียว

เอกํ จิตฺตํ มีจิตดวงเดียว นี่เป็นของเดิมให้พากัน ให้พึงรู้พึงเข้าใจ ต่อไป นี่แหละต่อไป พากันให้รวมเข้า มาได้ ถ้าเราไม่รวมนี่ไม่ได้ เมื่อใดจิตเราไม่รวมได้เมื่อใด มันก็ไม่สำเร็จ

นี่แหละ ให้พากันพิจารณาอันนี้ จึงได้เห็นเป็นธรรม เมื่อเอาหนังออกแล้ว ก็เอาเนื้อออกดู เอาเนื้อออกดู แล้วก็เอากระดูก ออกดู เอาทั้งหมดออกดู ไส้น้อย ไส้ใหญ่ ตับไตออกมาดู มันเป็นยังไง มันเป็นคนหรือเป็นยังไง ทำไมเราต้องไปหลง เออนี่แหละพิจารณาให้มันเห็นอย่างนี้แหละ มันจะละสักกายทิฐิแน่มันจะละ วิจิกิจฉาความสงสัยจะเป็นอย่างโน้นอย่างนี้มันเลยไม่มี สีลพัตฯ ความลูบคลำ มันก็ไม่ลูบคลำอ้อจริง อย่างนี้ เมื่อเห็นเป็นเช่นนี้แล้ว จิตมันก็ว่าง

http://jessiekubik123.wordpress.com/

. . . . . . .