คติธรรม คำสอน หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

“การปฏิบัติ เป็นเครื่องยังพระสัทธรรมให้บริสุทธิ์”

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงว่า “ธรรมะของพระตถาคต เมื่อไปประดิษฐานในสันดานของปุถุชนแล้ว ย่อมเป็นของปลอมทั้งสิ้น แต่เมื่อไปประดิษฐานในจิตสันดานของพระอริยะเจ้าแล้วไซร้ ย่อมบริสุทธิ์แท้จริง และเป็นของไม่ลบเลือนด้วย”

เพราะเหตุใดหนอ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงกล่าวเช่นนี้ พระอาจารย์ใหญ่ได้อธิบายไว้ว่า หากมีความพากเพียร แต่ยังเรียนในพระปริยัติธรรมอย่างเดียว นั้นยังใช้การไม่ได้ดี ก็ต่อเมื่อมาฝึกหัดปฏิบัติขัดเกลาจิตใจให้กิเลสนั้นหมดไป จึงจะถูกต้อง

อาจจะสงสัยว่า ทำไมต้องปฏิบัติด้วย เรียนอย่างเดียวก็เข้าใจเหมือนกัน แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างนั้น การเรียน ก็ได้แค่ “รู้” แต่ถ้าปฏิบัติด้วย จะ “มี” สองคำนี้ต่างกันมากเลยทีเดียว เช่น ถามว่ารู้จักศีล 5 มั้ย ทุกคนต้องตอบว่า รู้ แต่ถ้าถามว่า มีศีล 5 มั้ย อันนี้ก็ต้องคิด ว่ารักษาได้หรือไม่ ถ้าไม่ ก็คือไม่มีศีล 5 แล้วทำอย่างไรจึงจะมีศีล 5 ล่ะ? ก็ต้องมาฝึกหัดปฏิบัติอย่างที่พระอาจารย์มั่นบอกนี่แหละ

ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า นอกจากจะเรียนรู้จากตำราแล้ว ก็ต้องมาฝึกหัดปฏิบัติด้วย เนื่องจากลำพังเพียงการอ่านอย่างเดียว ไม่สามารถชำระกิเลสจากใจได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การอ่านมากเกินไปอาจจะทำให้หลงคิดว่าตัวเองรู้มากกว่าคนอื่น ดังเรื่องหนึ่งในสมัยพุทธกาล ที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเรียกคนที่เรียนพระไตรปิฏกอย่างเดียวว่า “เถรใบลานเปล่า” เพราะมีแต่ใบลานเปล่าๆ ไม่ได้มีคุณค่าอะไรเลย ท่านทั้งหลายก็ต้องลองพิจารณากันดู

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://dhammasawasde.blogspot.com/2013/05/blog-post_723.html