อสุภะ หลวงปู่จันทา ถาวโร วัดป่าเขาน้อย จ.พิจิตร

อสุภะ
จากเทปเรื่อง การฝึกจิต (๒๐ ก.ค. ๓๕)

การเจริญวิปัสสนาค้นคว้าในกาย ขั้นเหตุนั้น จงกำหนดคาดหมายเสียก่อนว่า เป็นอย่างโน้น อย่างนี้ก็เราเคยเห็นมาแล้ว มนุษย์เพื่อนร่วมโลกร่วมสงสาร หญิงชายตายแล้ว เห็นแต่เป็นอย่างนี้ เอาไว้วัน ๒ วัน ไม่ฉีดยา ก็เหม็น เหม็นเบื่อหน่าย เหม็นน่าเกลียด เหม็นมนุษย์ร้ายกว่าเหม็นหมานั่นแหละ ทำไมเหม็นเน่าขนาดนั้น

จึงว่า อสุภะ อสุภัง เป็นของเปื่อยเน่า เป็นของเหม็น น่าเกลียด เหม็นอย่างสุดยิ่ง นั่นแหละ ปฏิกูลน่าเกลียดสกปรกโสโครก มีหนังหุ้มอยู่ ภายนอกดูเกลี้ยงเกลาหลอกเรา หญิง ชาย หนุ่ม สาว ภายในนั้นมีอะไรบ้าง ดิน น้ำ ลม ไฟ หลายอย่าง เอ็น กระดูก ชิ้นน้อย ชิ้นใหญ่ ไส้น้อย ไส้ใหญ่ ทุกอย่าง อาการ ๓๒ ก็ล้วนแล้วแต่ของปฏิกูลทั้งนั้น
อ่านเพิ่มเติม →

หลวงปู่สมชาย วัดเขาสุกิม เล่าเรื่อง วาสนาบารมีของดวงวิญญาณที่จะได้เกิดเมื่อ

ขอนำเรื่องทหารสองคนถูกฆ่าตาย แล้วนัดกันไปเกิดใหม่เพื่อกลับมาแก้แค้น นำมาลงห้องนี้ น่าจะตรงประเด็นมากกว่า

เป็นเสียงธรรมะเทศนาของหลวงปู่สมชายฯ วัดเขาสุกิม ทหาร 2 คน ถูกฆ่าผิดตัว นัดกันไปเกิดใหม่เพื่อแก้แค้น

ลักษณะเหมือนว่าหลวงปู่สมชายฯ กำลังสนทนากับผู้ปฏิบัติธรรม (เสียงในเทปเก่ามาก ความยาวประมาณ ๖ นาทีกว่าๆ เสียงท่านยังหนุ่มอยู่)

บางช่วงฟังไม่ชัด แต่ได้ความเข้าใจดีมาก เมื่อฟังจบแล้ว
อ่านเพิ่มเติม →

ผู้มีสติ โดย หลวงปู่ชา สุภัทโท

ผู้ใดมี “สติ” … อยู่ทุกเวลา
ผู้นั้นก็จะได้ฟังธรรมะของพระพุทธเจ้า…อยู่ตลอดเวลา

เพราะว่า เมื่อตามองเห็นรูป…ก็เป็นธรรมะ
หูได้ยินเสียง…ก็เป็นธรรมะ
จมูกได้กลิ่น…ก็เป็นธรรมะ
ลิ้นได้รส…ก็เป็นธรรมะ
ธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้นกับใจ นึกขึ้นได้เมื่อใด…เป็นธรรมะเมื่อนั้น

ฉะนั้น “ผู้มีสติ”
จึงได้ฟังธรรมะของพระพุทธเจ้าอยู่ตลอดเวลา…ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน
มันมีอยู่ทุกเวลาเพราะอะไร ? เพราะเรามีความรู้อยู่
อ่านเพิ่มเติม →

พูดดีเข้าใจง่าย พูดร้ายเข้าใจยาก โดย หลวงพ่อชา สุภัทโท

คนที่ฉลาดแล้ว สอนไม่มากหรอก
ถ้าคนไม่ฉลาด สอนมากแค่ไหน…ก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง
แต่มันเกี่ยวกับคนสอนด้วยนะ

โดยมาก…คนเราเวลาไม่สบายใจ จึงสอน
อย่างเราจะสอนลูกเรา เราโกรธแล้วจึงสอน มันก็ด่ากันเท่านั้นหล่ะ
ไม่ยอมสอนกันดี ๆ หรอก ก็คนใจไม่ดี ไปสอนกันทำไม

อาตมาว่า อย่าไปสอนในเวลานั้น ให้ใจมันสบายก่อน
มันจะผิดอย่างไรก็เอาไว้ก่อน ให้มันใจดี ๆ ซะก่อน
อ่านเพิ่มเติม →

จิตคือพุทธะ โดย หลวงปู่ดูย์ อตุโล วัดบูรพาราม

พระพุทธเจ้า และสัตว์โลกทั้งสิ้นไม่ได้เป็นอะไรเลย นอกจากเป็นเพียง จิตหนึ่ง นอกจากจิตหนึ่งแล้ว มิได้มีอะไรตั้งอยู่เลย จิตหนึ่ง ซึ่งปราศจากการตั้งต้นนี้ เป็นสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้น และไม่อาจถูกทำลายได้เลย มันไม่ใช่เป็นของมีสีเขียว หรือสีเหลือง และ ไม่มีทั้งรูป ไม่มีทั้งการปรากฏ ไม่ถูกนับรวมอยู่ในบรรดาสิ่งที่มีการตั้งอยู่ และไม่มีการตั้งอยู่ ไม่อาจจะลงความเห็นได้ว่า เป็นของใหม่ หรือของเก่า ไม่ใช่ของยาวหรือของสั้น ของใหญ่หรือของเล็ก

ทั้งนี้เพราะมันอยู่เหนือขอบเขต เหนือการวัด เหนือการตั้งชื่อ เหนือการทิ้งร่องรอยไว้ “จิตหนึ่งนี้” ซึ่งเราเห็นตำตาเราอยู่แท้ๆ แต่ลองไปใช้เหตุผล (ว่ามันเป็นอะไร เป็นต้น) กับมันเข้าดูซิ เราจะหล่นไปสู่ความผิดพลาดทันที สิ่งนี้ เป็นเหมือนกับความว่าง อันปราศจากขอบทุกๆ ด้าน ซึ่งไม่อาจจะหยั่งได้ หรือวัดได้ “จิตหนึ่ง”นี้เท่านั้นเป็น พุทธะ ไม่มีความแตกต่างระหว่างพุทธะกับสัตว์โลกทั้งหลาย เพียงแต่ว่าสัตว์โลกทั้งหลายไปยึดมั่นต่อรูปธรรมต่างๆเสีย และเพราะเหตุนั้น เขาจึงแสวงหาพุทธะจากภายนอก การแสวงหาของสัตว์เหล่านั้นนั่นเอง ทำให้เขาพลาดจากพุทธะภาวะ
อ่านเพิ่มเติม →

หยุดชั่ว มันก็ดี โดย หลวงพ่อชา สุภัทโท

คนเราบางคน บางทีก็อยากจะเอาบุญ
เช่น ผ้ายังสกปรกอยู่…ยังไม่ได้ทำความสะอาด
แต่อยากจะย้อมสีซะแล้ว
ลองเอาผ้าเช็ดเท้าที่ยังไม่ได้ฟอกไปย้อมสีดูซิ…มันจะสวยไหม ?

การไม่กระทำบาปนั้น…มันเลิศที่สุด
บางคนบางคราว โจรมันก็ให้ได้ มันก็แจกได้
แต่ว่าจะพยายามสอนให้มันหยุดเป็นโจรนั่นนะ มันยากที่สุด

การจะละความชั่ว ไม่กระทำผิด…มันยาก
“การทำบุญ” โจรมันก็ทำได้ มันเป็น…”ปลายเหตุ”
“การไม่กระทำบาป” ทั้งหลายทั้งปวงนั้นนะ เป็น…”ต้นเหตุ”

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,383.0.html

ผิดในถูก โดย หลวงพ่อชา สุภัทโท

เราเห็นแล้วว่า ถ้วยใบนี้ เอาไว้ที่ไหน…มันก็ต้องแตก
จานนี่ เอาไว้ที่ไหน…ก็ต้องแตก
แต่เราก็ต้องสอนเด็กว่า ล้างให้มันสะอาด เก็บไว้ให้ดี
เราก็ต้องสอนเด็กอย่างนี้ ตามสมมุติอย่างนี้ เพื่อเราจะใช้ถ้วยนี้นาน ๆ
อันนี้เรารู้จักธรรมะ เอาธรรมะมาปฏิบัติ

ถ้าเห็นว่า อันนี้มันจะแตกอยู่แล้ว
เราบอก เออ! ช่างมันเถอะลูก กินแล้วก็ไม่ต้องล้างมันหรอก
จะตกก็ช่างมันเถอะ ไม่ใช่ของเราหรอก
เอาทิ้งไว้ที่ไหนก็ได้ มันจะแตกอยู่แล้ว อย่างนี้ก็เป็นคนโง่ไป
อ่านเพิ่มเติม →

เรื่อง อุบาสกรักษาศีลห้า กับหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ตายไปเกิดเป็นเทวดา

เรื่องนี้ wmt ได้ถอดบทความตัดตอนมาจากเทปบันทึกเสียง เทศนาธรรมะของ พระเดชพระคุณพระวิสุทธิญาณเถร (หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย) วัดเขาสุกิม ซึ่งท่านเล่าให้ พระ เณร แม่ชี ผู้ปฏิบัติธรรม ได้ฟังสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่

……แต่อาตมานี่เคยเห็น แต่ว่าเห็นมันเห็นด้วยตัวเองด้วยตาเนื้อ เห็น ลักษณะเห็นๆเป็นแบบไหน ยุคสมัยนั้น หลวงปู่มั่น ภูริทัตเถระมีชีวิตอยู่ มีแสงสว่างอันหนึ่ง เราก็ไม่ทราบว่าเป็นแสงอะไร ออกมาจากภูเขาลูกหนึ่งเป็นหัวโหนก

ถ้าไปอยู่บ้านหนองผือชี้ให้ดูได้เลย แสงอันนั้นเหมือนฟุตบอล กลมๆอย่างนั้น เป็นแสงเหมือนแสงไฟนีออน ลอย (ลากเสียงยาว)ไปอย่างนุ่มนวลช้าๆ แล้วก็ไปเวียนที่บ้านแม่ชี แล้วก็เวียนมาถึงของหลวงปู่มั่น ทีแรกก็เวียนไกลนะ และก็เวียนใกล้เข้ามา รอบสุดท้ายก็มาตรงพอดีมาดับพรึบ หอมจนขาอ่อน ไม่ใช่หอมและขาแข็งนะ หอมเหมือนๆมันบอกไม่ถูก คือเราจะเอามาเป็นคำพูดว่าหอมแบบไหน สมมุติเอามาเป็นคำพูดไม่ได้ เพราะว่าหอม ถ้าผู้ใดไปหอมด้วยกันน่ะ บอกว่าหอมนะ อันเนี้ยะพูดคำเดียวก็รู้เรื่อง เพราะว่าหอมด้วยกันมา น่ะดับลงไป
อ่านเพิ่มเติม →

คำสอนสุดท้ายก่อนลาขันธ์ ของท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

ปนิธานของหลวงปู่มั่นท่านให้น้ำหนักการสอนไปที่พระเณรมากกว่าฆราวาส ด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้าได้พระดีแม้รูปเดียวก็จะอำนวยประโยชน์ และขยายผลออกไปได้อย่างมหาศาล ซึ่งก็เป็นที่ประจักษ์ดีอยู่แล้ว ดังจะเห็นว่าหลวงปู่ หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์ที่เป็นศิษย์สายหลวงปู่มั่นนั้นแต่ละองค์ได้สร้างประโยชน์ให้แก่ประชาชน สังคม และพระศาสนาอย่างมหาศาล ไม่ต้องยกตัวอย่างพวกเราก็คงพอนึกออกได้เป็นอย่างดี

ในเนื้อธรรมที่แสดงในระยะเริ่มป่วยคล้ายกับเป็นการเตือนสงฆ์ว่า นับแต่ท่านเริ่มป่วยคราวนี้ เป็นการป่วยในลักษณะที่ถอดถอนรากเหง้าของเค้ามูลชีวิตธาตุขันธ์เกี่ยวกับการผสมทุกส่วนของร่างกายให้ลดความดีงามคงที่ลงเป็นของชำรุดใช้งานไม่ได้โดยลำดับ

เกี่ยวกับคำสอนในช่วงสุดท้านของหลวงปู่มั่นที่ท่านแสดงเพื่อสอนพระเณรในช่วงที่ท่านเริ่มป่วย จนกระทั่งลาขันธ์นั้น หลวงตามหาบัวได้บันทึกไว้ดังนี้
อ่านเพิ่มเติม →

การพิจารณาเส้นผม หลวงปู่เทศก์

การนั่งสมาธิ ต้องพิจารณาทำจิตให้อยู่ในอารมณ์เดียวเสียก่อน มันจะเป็น ฌาน หรือเป็นสมาธิ ก็ตามเถิด ขอให้พิจารณาอันเดียว เอกัคตารมณ์ คือ ให้มีอารมณ์อันเดียว ให้มันนิ่งแน่วลงอันเดียว อย่างพิจารณา เกสา ก็พิจารณาเฉพาะผมอันเดียว ผมมันเกิดขึ้นอย่างไร ตั้งอยู่บนหัว เกิดขึ้นที่ขุมขน ต้นตอของมันเกิดจาก บุพโพโลหิต และมีน้ำเน่าขาวๆ อยู่โคนผมนั่น มันค่อยงอกออกมาจากนั่นแหละ แล้วจึงค่อยยาวออกไป คนตายแล้วทำไมผมจึงยาว ก็งอกนะซี น้ำเหลืองมันยังมีหล่อเลี้ยงอยู่มันก็ยาวขึ้น จะไปอัศจรรย์อะไรว่าคนตายแล้ว ทำไมผมจึงยาว
อ่านเพิ่มเติม →

พุทธนิมิตของหลวงพ่อพุธ ฐานิโย

หลวงพ่อป่วยหนักครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2487 – 2488 ด้วยโรควัณโรค ครั้งหลังมากราบเยี่ยมอาการของหลวงปู่สิงห์ โรคกระเพาะลำไส้มากำเริบ
วันหนึ่งก็นอนกำหนดจิตไป มันอึดอัดรำคาญ ใจมันก็มึดมัดขึ้นมา
“ร่างกายนี้อยู่กับมันมานานแล้ว ไม่เห็นให้ความเป็นสุขเลย ไม่อยู่กับหัวมันหรอก” แค่นั้น จิตมันวับไป แล้วไปเป็นดอกบัวบานเบ่งเต็มที่สว่างไสว ตรงใจกลางดอกบัวมีเศียรพระพุทธรูปโผล่ขึ้นมา
…..เมื่อก่อนนี้ไปเห็นท่านพ่อลีไปสร้างพระพุทธรูป แล้วก็มีเศียร ก็สงสัย แต่ไม่กล้าถาม ทำไมสร้างพระพุทธรูปเอาแต่เศียรไว้ในดอกบัว
พอเกิดนิมิตรขึ้นมาอย่างนี้ ก็รู้แจ้งแทงตลอดว่า เพราะอย่างนี้เองท่านพ่อลีท่านจึงสร้างพระพุทธรูปลักษณะนั้น
ดอกบัวก็หมายถึงดวงใจ หัวใจมันเบ่งบานเต็มที่
ในเมื่อจิตมันเบ่งบานเต็มที่ ก็เป็นจิต พุทธะ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

***คัดลอกจากหนังสือ รักษ์วงศ์กรรมฐาน พระราชสังวรญาณ (พุธ ฐานิโย)ที่ระลึก เนื่องในโอกาส เปิดบูรพาจารย์เจดีย์ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,470.0.html

โอวาท หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล วัดเลียบ จ.อุบลราชธานี

เขาพูดว่าเราดี
เราก็ไม่ดีเหมือนคำเขาพูด
เขาพูดว่าเราชั่ว
เราก็ไม่ชั่วเหมือนคำเขาพูด
ถ้าเราไม่ยึดเราไม่มีจะเอาอะไรไปดีไปชั่ว
ดีกับชั่วมันอยู่ในโลกนี้
หนีจากโลกนี้ก็ไม่มีดีไม่มีชั่ว
บันทึกการเข้า

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,478.0.html

หลวงปู่หลุย เมตตาเล่าถึงบุพกรรมที่ทำให้พระอริยเจ้าทั้ง 5 องค์ ต้องเครื่องบินตก

หลวงปู่หลุย เมตตาเล่าถึงบุพกรรมที่ทำให้พระอริยเจ้าทั้ง 5 องค์ ต้องเครื่องบินตก
เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๒๓เครื่องบินโดยสารของบริษัทเดินอากาศไทย ประสบอุบัติเหตุตกที่ ต.คลองสี่ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี มีผู้โดยสารเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ในจำนวนนั้นมีพระอริยะสงฆ์ถึงแก่มรณะภาพ 5 รูป ได้แก่

1.พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร ( พระอาจารย์ วัน อุตุตโม )
วัดถ้ำอภัยดำรง ธรรม อ.ส่องดาว จ.สกลนคร

2.พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ
วัดเจติยาคิรีวิหาร (วัดภูทอก) ต.นาแสง อ.ศรีวิไล จ.หนองคาย

3.พระ อาจารย์ บุญมา ฐิตเปโม
วัดป่าสิริสาลวัน อ.หนองบัวลำภู จ.อุดรธานี

4.พระ อาจารย์สิงห์ทอง ธมฺมวโร
วัดป่าแก้วชุมพล ต.บ้านชุม อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร

5.พระอาจารย์ สุพัฒน์ สุขกาโม
วัดป่าประสิทธิ์สามัคคี อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
อ่านเพิ่มเติม →

โอวาท
หลวงปู่หลุย จันทสาโร
วัดถ้ำผาบิ้ง จ.เลย

ผู้เจริญภาวนาใช้อารมณ์ธรรมต่างๆกัน
แต่ละกิเลสอย่างเดียวกัน
ดุจเสนาม้า เสนารถ เสนาเดินด้วยเท้า
เพื่อทำสงคราม
แต่เอาชนะอย่างเดียวกัน

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,483.0.html

โอวาท
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
วัดหินหมากเป้ง จ.หนองคาย

ผู้ใดทำให้ใจถึงความเป็นกลางได้
ผู้นั้นจะหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง
ผู้ที่จะพ้นจากทุกข์ได้ในโลกนี้
ก็ล้วนแล้วแต่ยกทุกข์ขึ้นมาเป็นเหตุทั้งนั้น
แท้จริงความนึกคิดไม่ใช่ทุกข์
แต่การไปยึดความนึกคิดมาเป็นของตน
จึงเป็นทุกข์

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,484.0.html

ธรรมะโอวาท
หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง จ.เชียงใหม่

คนเรามันรักสุข์เกลียดทุกข์นี่
หนักก็หนักอยู่ตรงนี้แหละไม่รับความจริง
เราเกิดมานินทาสรรเสริญก็ดี
อย่าไปรับเอามาหมักไว้ในใจปล่อยผ่านไปเสีย
ความรักความชังความโลภความหลง
เกิดขึ้นเพราะกิเลสมันเสวนากันอยู่

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,496.0.html

หลวงปู่บุดดา สนทนาธรรม กับ พุทธบริษัท ๓

ศิษย์ คืนที่หลวงปู่บอก พรรษา ๔ เวลา ๓ ทุ่มกว่า หลวงปู่ทำอะไรอยู่นะครับ ?

หลวงปู่ จุดเทียน นั่งสนทนาธรรม เจริญวิปัสสนาไปด้วย ทำอยู่ทุกวัน จุดเทียนไว้ ทำวัตรเย็นแล้วสนทนาธรรมต่อ ทำกันอยู่ ๒ องค์ด้วยกัน

ศิษย์ สำเร็จแล้วมีนิมิตอะไร ?

หลวงปู่ มีธรรมซิ มีมนุษยธรรม เทวธรรม โลกุตตรธรรม เยอะ

ศิษย์ เขามาทำอะไรครับ ?

หลวงปู่ มาดู มาสอบซ้อม มนุษย์สมบัติแค่ไหน สวรรค์สมบัติแค่ไหน นฤพานสมบัติอย่างไร พระโสดามีนฤพานแค่ไหน ตัดสังโยชน์ได้แค่ไหน สกิทาคามีแค่ไหน เขามาฟังน่ะซี อนาคาแค่ไหน อรหันต์ตัดได้แค่ไหน

ศิษย์ หลวงพ่อสงฆ์ทราบไหม ? แล้วหลวงปู่ทราบไหมว่าจะเสร็จสิ้นภาระกิจ

หลวงปู่ ฌานล่วงหน้าไม่บอกหรอก ทำเสร็จแล้วจึงทราบทีหลัง หลวงพ่อสงฆ์ท่านทราบเพราะท่านนั่งเฝ้าอยู่
อ่านเพิ่มเติม →

ทานภายใน..หลวงปู่บุดดา ถาวโร

ทาน คือ การให้ ได้แก่ อามิสทาน(ให้วัตถุสิ่งของ เป็นทานภายนอก) อภัยทาน และธรรมทาน

การให้ทานก็ถึงนิพพานได้ คือ “ธรรมทาน และอภัยทาน” ท่านเรียกว่า “ทานภายใน”

การให้ธรรมทานนั้น เพียงแต่กล่าวถึงคุณของ ทาน ศีล ภาวนา ก็เป็นทานที่สูงสุด เหนือทานภายนอก ทำให้ไม่มีข้าศึกศัตรู ไม่มีกาลสมัย เป็นอกาลิโก

อภัยทานก็อยู่ที่จิต (ให้อภัยแก่ผู้ที่มาโกงเรา เอารัดเอาเปรียบเรา ทำร้ายเรา ข่มเหงรังแกเรา หรือบุคคลที่เรารัก)

เขาไม่สอนกันอย่างนี้ กลัวจะได้เร็ว มัวแต่สอนทานภายนอก ได้ก็ได้ช้า มีอันตราย เพราะจะหลงลืมได้ มัวแต่ให้กายทำโน่น ทำนี่ อยู่ทำไม ? เสียเวลา

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://muangput.com/webboard/index.php/topic,574.0.html

ประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ชาติกำเนิดและชีวิตปฐมวัย

ท่านกำเนิดในสกุลแก่นแก้ว บิดาชื่อคำด้วง มารดาชื่อ จันทร์ เพียแก่นท้าว เป็นปู่ นับถือพุทธศาสนา เกิดวันพฤหัสบดี เดือนยี่ ปีมะแม ตรงกับวันที่ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๔๑๓ ณ บ้านคำบง ตำบลโขงเจียม อำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี มีพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน ๗ คน ท่านเป็นบุตรคนหัวปี ท่านเป็นคนร่างเล็ก ผิวดำแดง แข็งแรงว่องไว สติปัญญาดี มาแต่กำเนิด ฉลาด เป็นผู้ว่านอนสอนง่าย ได้เรียนอักษรสมัยในสำนักของอา คือ เรียนอักษรไทยน้อย อักษรไทย อักษรธรรม และอักษรขอม อ่านออกเขียนได้ นับว่าท่านเรียนได้รวดเร็ว เพราะมีความทรงจำดี และขยันหมั่นเพียร ชอบการเล่าเรียน ชีวิตสมณะ
อ่านเพิ่มเติม →

การฝึกตนให้มีสติควบคุมจิต โดยหลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร วัดป่าหมู่ใหม่

การฝึกตนให้มีสติควบคุมจิต
โดยพระอาจารย์ ประสิทธิ์ ปุญญมากโร
วัดป่าหมู่ใหม่ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่

การฝึกตนให้มี สติสัมปชัญญะ รู้สึกตัวทั่วพร้อม เป็นสิ่ง สำคัญต่อการดำรงชีวิต ผู้มีสติรู้ตัวอยู่ตลอดเวลา จะเป็นผู้ได้ รับประโยชน์ การกระทำกิจการใดๆ ก็ลุล่วงไปด้วยดี ไม่ี่ค่อย มีสิ่งผิดพลาดเกิดขึ้น

๑. มีสติรู้ตัว รู้ลมหายใจเข้า-ออก มีสติอยู่รู้ว่า ขณะนี้ หายใจเข้ายาว-หายใจออกยาว ก็รู้อยู่ หายใจเข้าสั้น-หายใจออกสั้น ก็รู้อยู่ อาจจะ ใช้คำภาวนาในใจ อย่างใดกำกับตามไปด้วยก็ได้

๒. มีสติรู้ตัว ตามรู้จิต เมื่อมีสติ รู้ลมหายใจอยู่ ก็ตามรู้จิต ธรรมชาติของจิต มีความหลุกหลิก กลิ้งกลอกอ่อนไหว ว่องไว คิดเรื่อยเปื่อยไปได้ทั้งดีและชั่ว ต้องใช้สติต่างเชือกมัดจิตไว้กับหลัก คือลมหายใจให้ได้ จิตคิดวิ่งไปที่ไหน ก็ใช้สติระลึกรู้ตาม ไปประคองจิตไว้ไม่ให้คิดในเรื่องชั่ว อันเป็น บาปทุจริต ประคอง จิตไว้ให้คิดในเรื่องดี อันเป็นบุญสุจริต เท่านั้น ความผ่องใส ในจิตจะเกิดเพิ่มขึ้น ความทุกข์ก็จะค่อยสิ้นไป
อ่านเพิ่มเติม →