ธรรมบรรยาย การแสดงธรรมเทศนา
ของพระเดชพระคุณพระราชสุทธิญาณมงคล
ณ ลานธรรมชั้น ๗ โรงเรียนสาธิตประสานมิตร
วันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๒ เวลา ๙.๓๐ น – ๑๑.๐๐ น.

เป็นธรรมะที่บรรยายโดยพระเทพสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม) ในโอกาสต่างๆ ที่ผ่านมาในอดีต

วันนี้ขอโอกาส ไม่ใช่จะแสดงธรรมแบบขึ้นธรรมาสน์ อย่างที่เขาทำกันไม่ต้องพนมมือตลอด วันนี้ขออนุญาตบรรยายธรรม วันนี้ให้ชื่อเรื่องว่า “มงคลชีวิต” ชีวิตแก้ปัญหา ชีวิตแร้นแค้น ชีวิตต้องมีแบบแปลนและแผนผัง ก็ขอฝากไว้วันนี้เป็นวันมหามงคล เป็นวันเจริญซึ่งของอายุแผนผังของชีวิต คือทำอะไรมีระเบียบแบบแผน แบบแปลน เป็นต้น ก็ขอกล่าวอนุโมทนาสาธุการในวันมงคลชีวิตของตนและของส่วนรวมร่วมกัน วันนี้เป็นวันมหามงคลเปิดโรงเรียนสาธิตของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร สร้างโรงเรียนสำเร็จทันเวลาเรียกว่ามงคลชีวิต โรงเรียนนี้สำเร็จได้อาศัยร่วมใจ อาศัยสามัคคีธรรมนำสันติสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้มีกำลังใหญ่นั้น ได้แก่ท่านนายกสมาคมผู้ปกครอง ท่านมีกำลังแข็งแรงทั้งพละกำลังกาย กำลังใจ กำลังสติปัญญา กำลังแก้ไขปัญหาทุกอย่างทุกด้าน ตลอดกระทั่งครูบาอาจารย์ โดยเฉพาะผู้เสริมส่งดลบันดาลนั้น ก็คงจะไม่ผิด รองศาสตราจารย์ ดร.สุมณฑา พรหมบุญ ณ อยุธยา อธิการบดีนั้น เป็นผู้ใหญ่ในสถานที่นี้ ผู้ร่วมน้ำใจได้แก่ครูบาอาจารย์ทุกคน ผู้บริหารดำเนินงานก็คงจะไม่ผิด ผู้ช่วยศาสตราจารย์ กอบรัตน์ เรืองผกา ผู้มีชีวิตชีวาและงอกงามไม่เกินกุลบุตรกุลธิดาที่นั่งอยู่ ณ บัดนี้ รดน้ำพรวนดินต้นไม้ก็งอกงามตามระเบียบ แต่บางแห่งเสียใจงอกแล้วหงิก งอแล้วก็เข้าเมรุไม่เห็นมีผลงานอะไร วันนี้ก็ขอชี้แจง ๓ รายการ ๓ ข้อย่อใจความเท่านั้น เพื่อเป็นประโยชน์แก่ท่านทั้งหลายเพื่อเป็นมงคลชีวิตนี้

ต่อนี้ไปก็ขอชี้แจงแสดงบรรยาย คติธรรม เพื่อเป็นคติเตือนใจแก่มงคลของท่าน ณ โอกาสบัดนี้
ขอเจริญพร เจริญสุขโดยทั่วกัน ณ บัดนี้ เอามือลงนั่งตามสบาย พนมมือมันเมื่อย เมื่อยหนักเข้าก็ไม่มีกำลังใจฟัง วันนี้เราก็มาเยี่ยมญาติธรรม มาเยี่ยมบุคคลผู้เป็นปราชญ์เปรื่องเรืองปัญญา โรงเรียนสาธิตสำเร็จได้ด้วยความสามัคคี สร้างความดีร่วมกัน ต้องสำเร็จก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องมีเงินมีทองมากมายก่ายกอง กำลังใจมันสร้างสำเร็จทุกอย่าง ถ้าคนเราขาดกำลังใจ กำลังใจตกไม่มีใครให้กำลังใจเลยไม่มีใครสนับสนุน ไหนเลยเล่างานชิ้นนี้จะสำเร็จได้ตามเป้าหมาย ใช้เงินจำนวนมากถึงจะเงินมากมายก่ายกองก็ตาม ขอเจริญพรให้ข้อคิดเป็นไตเติ้ลข้อแรก ออกแขกวันนี้ออกไตเติ้ลให้ฟังว่าลิเก ละครชีวิต บอกเรื่องดี ออกแขกดี เล่นดีตลอดรายการ นี่เล่นดีตลอดจนจบ วันนี้วันฉลองชีวิตเป็นมงคลที่เราสำเร็จตามเป้าหมายและจุดประสงค์ของเรา ออกแขกดี บอกหน้าพาทย์ดี เรื่องดี เรื่องอะไรคะ มีคนชื่อ อาจารย์พรจันทร์ มีไหม นวลจันทร์ด้วยและก็พรจันทร์ด้วย จันทวิมล สวยผ่องอำพัน ใจเยือกเย็นอัธยาศัยโอบอ้อมอารี วจีไพเราะ สงเคราะห์ทุกคนวางตนเป็นกลาง ยิ้มตลอดกาลเวลา หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มพราย มีความหมาย มีเมตตาอยู่ในจิต คิดอยู่ในใจ ต้องการอารีอารอบ เผื่อแผ่ทุกประการขออนุโมทนาสาธุการ สวยน่ารัก บางแห่งไปดูแล้วสวยน่าเกลียด มันไม่น่ารัก เหลียวซ้ายแลขวาดูท่านนายกสมาคมผู้ปกครอง จิตใจท่านปรองดอง ใจซื่อมือสะอาด เฉียบขาดเป็นธรรม สร้างกิจกรรมให้มีประโยชน์ต่อท่านสาธุชน สร้างประโยชน์สุข กิจกรรมที่มีประโยชน์ กิจกรรมชีวิตมีประโยชน์ต่อประชาชน กิจกรรมนั้นเป็นชีวิตที่รุ่งเรืองวัฒนาสถาพร เป็นอากรบ่อเกิดของนักปราชญ์ราชกวีมีปัญญา มีการแก้ปัญหาสมปรารถนาทุกประการ อาตมาดีใจมาก วันนี้ดีใจอย่างสุดซึ้งเราก็มีส่วนร่วม ร่วมสามัคคี สร้างความดีร่วมกันเป็นสายสัมพันธ์ให้เราเป็นปึกแผ่นแน่นหนาด้วยความรักสามัคคี เรามาร่วมใจกันเช่นนี้ก็สำเร็จพลันทันเวลา ก็ขอเจริญพรท่าน ผู้อำนวยการโรงเรียน ท่านมีพลังสูงในจิตใจ เข้มแข็งอดทนต่อสู้ต่อเหตุการณ์ตลอดมา แล้วคุณหนูทุกคนโปรดทราบชีวิตนี้ต่อสู่ขันติธรรม ‘ขันติเป็นสมบัติของนักต่อสู้ ความรู้เป็นสมบัติของนักปราชญ์ ความสามารถเป็นสมบัติของนักประกอบกิจ ความมีระเบียบเป็นสมบัติของผู้ดี’ ผู้ดีทำงานต้องมีระเบียบ มีระบบ มีระเบียบเพียบด้วยวินัย มีความหมายดังที่ได้กล่าวแล้ว อาตมาดีใจกับท่านทั้งหลายแล้วก็ผู้ปกครอง กุลบุตรธิดาทั้งหลายที่อยู่โรงเรียนสาธิตทั้งโรงเรียนประถมและมัธยม ทั้งพี่น้องสาธุชนทั้งหลายต่าง ๆ ทั่ว ๆ ไป ได้มีส่วนร่วมเป็นเจ้าของโรงเรียนด้วยกัน แต่โรงเรียนสาธิต โรงเรียนร่วมรักสมัครสมานสามัคคีร่วมในเช่นนี้ หายากมากก็ขอเจริญพรว่าถ้าพบว่าเราเริ่มต้นในขณะนี้ก็จะไม่สำเร็จ เพราะเศรษฐกิจไม่เป็นมรรคไม่เป็นผล เพราะเราเริ่มต้นตั้งแต่บุญวาสนาของท่านทั้งหลาย ได้มีสิทธิเป็นเจ้าของโรงเรียน สามัคคีคนละเล็กคนละน้อยก็มาเป็นปึกแผ่นแน่นหนาก็มาเป็นโรงเรียนขึ้นมาได้ ณ บัดนี้ ปูนหินเหล็กอยู่คนละทิศคนละทาง ก็มาสร้างรวมน้ำใจมาเป็นปึกแผ่นแน่นหนาเป็นอาคารขึ้นมา นี่แหละท่านทั้งหลาย โรงเรียนพังหลายชั้น หลายห้อง เราก็สามารถทำได้ แต่ขอฝากข้อคิดไว้สักข้อ ถ้าคนฟังนะ กอบรัตน์ คนพังทำไม่ได้ และแตกแยกกันไปนะรับรองทำอะไรไม่ได้เลย อย่าให้เหมือนกรุงศรีอโยธยาราชธานี เมื่อ พ.ศ.๒๓๑๐ ประเทศไทยเข้ายุคนี้แล้ว เขายุค พ.ศ.๒๓๑๐ ก็ขอฝากข้อคิดเบื้องต้นไว้ ค่ายบางระจัน ๗-๘ ครั้ง ราษฎรสามัคคีกัน ชาวบ้านสามัคคีกันฆ่าแม่ทัพพม่าตายถึง ๗ คน โดยไม่มีฝีมือ แต่ใช้ฝีมือผู้หญิง ผู้หญิงเก่ง ต้องยกย่องผู้หญิง ผู้หญิงเป็นคนฆ่าแม่ทัพพม่าตายไม่ใช่นายจัน หนวดเขี้ยว ไม่ใช่หลวงสรรค์ พันเรือง แต่ต้องให้เกียรติผู้หญิง เพราะสามารถฆ่าแม่ทัพมีฝีมือของหงสาวดีได้ น่าจะตีความตรงนี้ ผู้หญิงทำงานสำเร็จได้เยอะ ทำไมดูถูกผู้หญิงนัก นี่จะเข้ายุคดูถูกผู้หญิง ทุกสิ่งจะไร้ความหมายขอฝากท่านไปคิดกันนะ อย่าดูถูกผู้หญิง คุณหญิงปล้อง อำเภอโคกทอง เรียกว่า อำเภอวิเศษไชยชาญหัวตะพานกบเจา พม่าฆ่าสามีเขาตาย สามีเป็นท่านขุนเป็นกำนัน ภรรยาผู้หญิงนุ่งผ้าตะเบงมานถือดาบ ๒ มือ รวมพลได้ ๔๐๐ สร้างวัดสี่ร้อยขึ้น อำเภอวิเศษไชยชาญหัวตะพานกบเจา อยากจะเรียนถามใครเป็นคนตั้ง จะให้รางวัล ๑๐๐ ล้าน จะยกโรงเรียนนี้ให้ ใครตอบได้ ใครเป็นคนตั้งอำเภอวิเศษไชยชาญ แต่ก่อนนี้ชื่ออำเภอโคกทอง ไม่ใช่อำเภอวิเศษไชยชาญ แต่คุณหญิงปล้องนำสมัครพรรคพวก ๔๐๐ คนตามพม่าไปค่ายบางระจัน ทำไมพม่าไปอยู่ค่ายบางระจันเพราะเหตุใด อย่าลืมนะคนไทยเป็นไส้ศึก ทูลเกล้าฯ พระเจ้าอยู่หัว ไม่ให้รบนะ นี่ไอ้พระยาพาล จะเข้ายุคพระยาพาลแล้วนะ อย่าพาลเชียวนะ เพราะจะเข้ายุคพระยาพาล ห้ามไม่ให้รบ พม่ายกมาบอกยังไม่พร้อม ให้ถอยหลังไปอยู่บางระจันก่อนจนกว่ากรุงศรีอยุธยาพร้อม แล้วให้เผากรุงศรีอยุธยาเสีย นี่คนไทยแท้ ๆ ก็ขอฝากไว้ในที่ประชุม เข้ายุคคนไทยเป็นอย่างนี้แล้ว อย่างลืมเศรษฐกิจตก นักบริหารโกงสะบัด แตกแยกกันเพราะดังกล่าวแล้ว วันนี้ต้องขอพูด วันนี้พูดไม่กลัวนะนี่เพราะมาพูดที่โรงเรียนของเราเอง เป็นอย่างนั้นนะกอบรัตน์ ผู้หญิงต้องเดินทางไปไม่ต้องใช้อะไรเลย นายจัน หนวดเขี้ยว หลวงสรรค์ พันเรือง เป็นผู้ใหญ่บ้าน กำนัน จะมีฝีมือรบหรือ ทำไมจะฆ่าแม่ทัพตายถึง ๗ ทัพ ครั้งที่ ๘ โดนเผาหมด ทำไมทหารสักคนออกมาช่วยไม่ได้ปืนกระบอกหนึ่งก็ไม่ให้ เพราะเหตุใด น่าจะตีความเพราะไอ้พระยาพาล อย่าให้มีพระยาพาลอยู่ได้ ปลูกเรือนอย่าคร่อมตอ จะเสียโอกาสและเวลา ทุกคนไม่รู้เลยหรือนี่ วันนี้มาแย้มพรายให้ฟังว่าตกยุคสมัยนั้น ๆ จะเข้ายุคนี้แล้ว ระวังนะอย่าแตกความสามัคคี จงรักสามัคคี สร้างความดีร่วมกัน อย่างแตกความสามัคคี ถ้าแตกแล้วโรงเรียนสร้างไม่ได้ มีเงินหมื่นล้านก็สร้างไม่ได้ อย่างลืมพี่น้องที่รัก ผู้หญิงหัวสมองใส แก้ไขปัญหาได้อย่างดี ผู้หญิงยกย่องกันบ้างไม่ได้หรือ ดีไม่ดีเดี๋ยวให้เป็นนายกไปเลยถ้าเขาตั้ง ทำไมเป็นไม่ได้ ผู้หญิงก็เป็นได้นี่ผู้หญิงหรือเปล่านี่ เห็นไหม ไม่เป็นหรือก็ดูมานานนะว่าผู้หญิงสามารถ ท่านนายกสมาคมว่าผู้หญิงสามารถไหม นั่นสามารถก็จริงปราดเปรื่องก็จริง แต่ใครเป็นผู้มีเมตตาสูงกว่านี้ตอบ ที่นั่งอยู่นี่ต้องตอบแบบนี้ อย่าตอบให้มันออกไปนอกทาง ขอฝากไว้ผู้หญิงก็มีพลังเหมือนกับผู้ชาย แต่แล้วคุณหญิงปล้องเดินตามไปสุพรรณบุรี ค่ายบางระจัน ทำไมฆ่าแม่ทัพได้ ใครฆ่าแม่ทัพตาย ๗ คน คำตอบคือผู้หญิง คือคุณหญิงปล้องไปบางระจันร้องเพลงอีแซว หัดเพลงอีแซว พวกคณาจารย์จำกันไว้บ้าง หัดเด็กร้องเพลงอีแซว พม่ายกมาเก่ง แต่แล้วผู้หญิงแต่งตัวสวย ๆ เอาเหล้า เห็ดเป็ดไก่เอาไปเลี้ยง เอามีดพกไว้ตรงนี้ แซว แซว ร้องเพลงอีแซว พม่าเขว พอพม่าเขวก็แทงคอ จึงเรียกเพลงพม่าเห่มาจนถึงทุกวันนี้ จำไว้เอาไปสอนกันบ้าง คนไทยอย่าหยิ่งโยโสแมลงป่อง เดี๋ยวนี้คนไทยเข้าสมัยกรุงศรีอยุธยาราชธานีแล้ว หยิ่งโยโสแมลงป่องด่ากันตลอด แตกความสามัคคีตลอด ท่านนายกสมาคมเชื่ออาตมา อาตมาคำนวณเก่ง แต่ไม่เก่ง องค์นี้เป็นลูกศิษย์ผู้คำนวณเก่ง แซวไปแซวมาฆ่าแม่ทัพตายกลับส่งมาใหม่อีกก็ตายอีก ร้องเพลงอีแซวเกิดขึ้นที่สิงห์บุรี บางระจัน คนแต่งเพลงอีแซวก็คืออำเภอโคกทอง ตาย ๗ คน แต่คนที่ ๘ ไม่ตาย ไอ้รามัญไปรับอาสาหงสาวดีมาทำลายค่ายบางระจัน ถ้าทำลายได้จะตั้งเป็นหัวหน้ากอง ทำลายได้ผู้หญิงมีจุดอ่อน ทำลายที่ผู้หญิง ผู้หญิงมีจุดอ่อน อย่าลืมขอฝากพวกโยมผู้หญิง นี่จุดอ่อนของลูกผู้หญิงคือหึงหวง แหย่ให้หึงหวงเขาเลิกเลยแหย่กลับไปเลย ผู้หญิงมีจุดอ่อนคืออารมณ์ไหวติง โยมผู้หญิงถ้าไม่ไหวติง เข้มแข็งอดทนรับรองเก่งกว่าผู้ชาย ผู้หญิงอ่อนไหวติง กระทบไม่ได้ โกรธ ถ้าผู้หญิงเข้มแข็งอดทนรับรองผู้ชายสู้ไม่ได้ เพลงอีแซวเกิดขึ้นบางระจัน จำไว้ด้วยดอกเตอร์จำไว้นะ จะได้ไปสอนนิสิต นักศึกษาได้สอนให้มันตรงเป้า เลยสรุปใจความเพื่อให้ไม่เสียเวลา พระเจ้ากรุงธนบุรี ก็กลับมากู้กรุงศรีอยุธยาได้จึงตั้งอำเภอโคกทองเป็นอำเภอวิเศษไชยชาญหัวตะพานกบเจา พระเจ้ากรุงธนบุรีผู้ตั้ง หลักฐานที่วัดมี ตอบไม่ได้หรือ ไม่รู้มีมานาน อำเภอโคกทองมีทองเยอะเลย พระเจ้ากรุงธนบุรีชนะทัพแล้วก็ว่าสำคัญที่สุดเป็นด่านพม่าเข้าสู่บางระจัน อำเภอวิเศษไชยชาญ ชาญชัยจากผู้หญิง อำเภอวิเศษไชยชาญหัวตะพานกบเจา ยังมีเรื่องอีกเยอะ เดี๋ยวจะเสียเวลา เราไม่ใช่มาพูดเรื่องนี้ แต่มาพูดน้อมให้นึกถึงอดีตว่าจะเป็นแบบกรุงศรีอยุธยาราชธานีแตกทัพ ประเทศจึงเศรษฐกิจตก ตกเพราะแตกความสามัคคี จำไว้เอาไปสอนอย่าแตกความสามัคคี รักกัน ผูกพันกันหน่อย อยากจะเรียนถามท่านทั้งหลาย มนุษย์ชอบอะไรดอกเตอร์จำไว้ด้วย มนุษย์ชอบ ๑๐ อย่าง ถ้าพูดแล้วท่านจะเห็นด้วย ชอบอะไรในชีวิต ที่มาพูดกันเรื่องชอบอะไรในชีวิต ถ้ามีชอบและทำได้ ๑๐ ข้อนี้ จะเกิดสามัคคี จะไม่แตกแยกกัน นักบริหารจะไม่โกง จะเข้ายุคกรุงศรีอยุธยาแล้ว จะมีฆ่ากันแหลกราญ รักกันไม่มีเลย ขอฝากไว้ใครจะทำดีต้องค้าน ค้านจะไปรอดหรือ ใครจะทำดีไม่ได้ ก็ขอให้ไตเติ้ล ความดีคือศัตรู ท่านอาจารย์พรจันทร์ เข้าใจหรือยัง สร้างโรงเรียนนี้มีศัตรู ศัตรูคืออะไร ศัตรูคืออุปสรรค ความดีนี้เป็นอุปสรรคเหลือเกิน ความชั่วไม่มีอุปสรรคหลั่งไหลไปได้ ความชั่วก็คือหละหลวม เหลาะแหละ เหลวไหล ไม่เอาตราชั่งขึ้นมาชู เอาตราชูขึ้นมาชั่ง เห็นด้วยไหมคะ ความดีนั้นคือศัตรู ศัตรูนั้นคืออุปสรรคของชีวิต ถ้าเราผ่านอุปสรรคชนะได้รับรองศัตรูก็ไม่มี งานจึงสำเร็จ เช่น โรงเรียนสาธิต ผอ.กอบรัตน์ปวดหัวจะตายแล้วจะตายอีก นี่คือศัตรู เราจึงแผ่เมตตาให้ศัตรูเป็นมิตรพิชิตมาร นั้นคืออุปสรรคจะได้กระจายหายไป งานจะได้สำเร็จเสร็จพลันทันเวลา คือโรงเรียนสาธิต ถูกหรือไม่ประการใด ถ้าไม่ถูกค้าน ค้านเดี๋ยวนี้พวกฝ่ายค้านมันมาก ค้านซะแหลก นี่คือศัตรู ศัตรูคือความดีจำไว้เลย บางทีนายกสมาคมความดีเป็นศัตรู คืออุปสรรคที่ท่านนายกผ่านงานมามากมายมีอุปสรรคไหม มีแน่นอน นั่นคือศัตรู แต่แล้วเราแผ่เมตตาใช้เมตตาตัวเดียว ก็พิชิตงาน ก็พิชิตมาร สำเร็จเสร็จพลันทันเวลา นี่แหละหลวงพ่อองค์นี้ตั้งว่าหลวงพ่อชนะมาร ชนะศัตรู พิชิตมาร ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น หรืออย่างไรก็แล้วแต่เถอะนะเราไม่ว่ากัน นี้มาพูดให้ฟังหลวงพ่อพิชิตมารชนะหมดทุกด้าน ก็ขอฝากไว้อย่างนี้ นี่แหละท่านทั้งหลายเอ๋ย เป็นอย่างนี้แหละหนอ เพราะฉะนั้นการจะสร้างโรงเรียนสาธิตให้สำเร็จได้ แสนจะยากลำบากไม่ใช่เป็นของง่าย แต่เราร่วมรักสามัคคี สร้างความดีร่วมกันเป็นประโยชน์และเสร็จทันเวลา เหนื่อยยากหายไปเลยวันนี้ ผอ.กอบรัตน์ หายเหนื่อยไหม ๆ ตอบให้มันดังหน่อยไม่ได้หรือ หายเหนื่อยอาจารย์กอบรัตน์ ทำคนเดียวไม่ได้ อาศัยครูบาอาจารย์ แหม! ครูบาอาจารย์ที่โรงเรียนสาธิตเนี่ย ดร.ประเสริฐ โอ้โฮ รวยและสวยทุกคน เราดูเมื่อกี้เดินทางมาเหนื่อย พอเข้าสาธิตเห็นครูบาอาจารย์ยิ้มแย้มแจ่มใสตั้งใจสนทนาเจรจาไพเราะสงเคราะห์เอื้อเฟื้อ ขาดเหลือคอยดูแขก ไม่แปลกลูกค้ามาสาธิต ลูกค้ามาสาธิตยิ้มแย้มตลอดเลย เราก็ลูกค้าก็ให้ไปห้าหมื่น ไม่ใช่หรือ หายเหนื่อยเลยลงจากรถมาเห็นยิ้ม ๆ อย่างนี้ หายเหนื่อยเลย เพราะสรุปใจความว่าความสำเร็จของมนุษย์ มนุษย์ที่ต้องการมากในชีวิตมี ๑๐ ประการ ที่เรานำมานี้ มี ๑๐ ประการ ผอ.กอบรัตน์ รู้ไหมค่ะ (เสียง ผอ.ตอบ) นี่ที่เราทำสำเร็จมาได้ เพราะมนุษย์ชอบที่สุด ท่านนายกสมาคมก็ลองพิจารณาด้วยนะว่าถูกไหม
ความรัก ไปไหนให้คนเกลียดชอบไหม ชอบให้คนรักไหม เราก็อย่าไปเกลียดเขานะ ถ้าเราชอบความรัก ขอให้ทุกคนจงโปรดรักกันสมัครสมานสามัคคี สร้างความดีร่วมกัน เข้าใจไหมค่ะ
ความนิยมชมชอบ
ความเลื่อมใสศรัทธา
ความมีไมตรีจิตมิตรภาพ
ความเอาใจใส่
ความเคารพนับถือ
ความเมตตา
ความเห็นอกเห็นใจกัน
ความเป็นกันเอง ไม่ถือเนื้อถือตัว เข้ากับเด็กกับผู้ใหญ่ได้
ความเป็นธรรมชาติ อย่าฟู่ฟ่า อย่าหรูหรา อย่างฟุ้งเฟ้อ อย่าโค้กเค้ก
เห็นด้วยไหมนี่ ๑๐ ประการ มนุษย์ต้องการมากไม่มีใครเห็นเลยหรือนี่ นี่แหละ ๑๐ ประการนี้ ทำให้โรงเรียนสาธิตสำเร็จ ญาติโยมข้างหลังเห็นด้วยเหรอ สภาจะได้ลงมติจะได้ไม่ค้าน อย่าค้านหน่อยได้ไหม สภาสาธิตอย่าค้านมาช่วยกันแก้ดีไหม ท่านนายกสมาคมดีไหม ขาดช่วยกันเติมเกินช่วยกันตัดเพื่อประหยัดเวลาสาธิต ถูกไหมท่านนายกฯ พอจะมาพูดที่นี่ต่อไปได้ไหม ได้หรือ โอ้โฮ ดอกเตอร์เห็นด้วยไหม ขอให้รักกันดีกว่าเกลียดกัน ขอให้พี่น้องจงแผ่เมตตาให้ศัตรูเป็นมิตรเสีย อย่างให้ศัตรูไว้ในใจ มีศัตรูนอกไม่เป็นไร อย่ามีศัตรูในใจ ท่านดอกเตอร์พรจันทร์ เป็นดอกเตอร์ องค์นี้ตั้งให้ ขนาดนี้ไม่เป็นไรดอกเตอร์จะแค่ไหน แล้วดอกเตอร์เขาจะทำอะไร นี่ก็เหมือนกันท่านนายกสมาคมควรจะเป็นดุษฎีบัณฑิต ให้หน่อยได้ไหม ดร.สุมณฑา มาหรือเปล่า ไม่ใช่นี่ให้ดุษฎีบัณฑิตตั้งแต่วันนี้บันทึกเดี๋ยวนี้ ดำเนินงาน อย่าเดี๋ยว ขนาดนี้ไม่ให้หรือ แล้วที่เขาให้ ๆ ไม่เห็นเขาทำอะไร ท่านนายกมีประโยชน์มากไพศาลจริง นะเนี่ยน่าจะเป็นดุษฎีบัณฑิตแน่นอน ให้กำลังใจกันบ้างไม่ได้หรือ มีความรู้ขนาดนี้ นี่รู้จริงเสียด้วยรู้แล้วทำด้วยสมองแน่เมตตาครบเลย มีความดีที่มนุษย์ต้องการ ๑๐ ข้อ ท่านนายกมีหมด ที่พูดเมื่อกี้มีหมดใจซื่อมือสะอาด เฉียบขาดเป็นธรรม ไม่เคยกินนอกกินใน ไม่มีศัตรูในใจ ศัตรูภายนอกเรื่องเล็ก ทุกคนมีศัตรูภายนอกทั้งนั้น มีคนเกลียดคนรักไม่เท่ากัน ก็ขอเจริญพร อย่าให้มีศัตรูในใจ โกงใครได้ไม่เป็นไร อย่าโกงตัวเองได้ไหม กอบรัตน์เข้าใจไหมนี่ อย่าโกงตัวเอง โกหกคนอื่นไม่เป็นไร แต่อย่าโกหกตัวเองนะ โกหกตัวเองนี่มันเลวที่สุด โกงตัวเองมันเลวที่สุด ท่านนายกเห็นด้วยไหม อย่าโกงตัวเอง ในเมื่อไม่โกงตัวเองไม่โกหกตัวเอง แล้วไหนเลยเราจะไปโกหกคนอื่น เราลักสตางค์พ่อแม่ได้นะ ทำไมจะไปลักคนอื่นไม่ได้ อย่านะอย่าลัก คนนี้ลักสตางค์ยายไปซื้อเครื่องลูกเสือ ยายบอกไม่มีใครเธอคนเดียว จำไว้เลยนะ ถ้าลักใครอย่ารับ ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายลักสตางค์ยาย องค์นี้ลักสตางค์ยาย ๑๐๐ สมัยนั้น เป็นเด็กผู้ชาย ยายให้ ๑๐ บาทไม่พอ “ เอ๋ย เหลือกินเหลือใช้ “ แน่ยายบอก ยายแกเคยไปเป็นลูกเสือหรือ และเราก็เห็นหนออยู่ที่หมอนหนอ เดี๋ยวจะต้องหยิบหนอ ยายสอนดีมาก ขึ้นเรือนต้องล้างเท้าและจะต้องเดินช้า ๆ เจอผู้ใหญ่ต้องคลาน อ่อนน้อมถ่อมตน ปากหวานตัวอ่อน มือเป็นหงอน นอบน้อมกตัญญู เชิดชูระเบียบเพียบด้วยวินัย ตั้งใจศึกษา นำมาพ้นทุกข์ เป็นสุขอนันต์ เป็นหลักสำคัญ คุณหนูจำใส่ใจ เข้าใจไหมนี่ ไม่รู้เรื่อง ยายสอนดี สอนแล้วก็ใช้กับยายเลย เดินเบาแมวสู้ไม่ได้ เดินอย่าลงส้น เดินต้องเดินค่อย ๆ อย่าเอาส้นลง ยายสอนดี พอถึงเวลาตาเราเข้า ยายนอนหลับ เราจะลักสตางค์ก็เดินอย่างนั้นตามที่สอน ยายนอนหลับไม่ตื่นเลย ฟีด ๆ ๆ เลย หยิบมา ๕๐๐ เลยนี่จำไว้นะ อย่าเดินลงส้นลงอะไรไม่ได้ เข้าใจไหมค่ะ เผื่อเราจะลักสตางค์ จำไว้นะ แล้วลักสตางค์ใครไปแล้วนี้ถ้าเขาถามอย่ารับ องค์นี้ไม่รับ ไปเอาของใครเขามาอย่ารับนะ ยายบอกไม่มีใคร เธอเอาไปแน่ เธอเอาไปแน่ เราบอก ผมไม่ได้เอาไป รับรองสาบานได้เราก็สาบานให้ฟ้าผ่า แต่ฉลาดการสาบานอย่าบอกว่าตาย ให้ฟ้าผ่าเฉย ๆ นี่ผ่าแล้วที่วัด คนนั่งอย่างนี้ผ่าเราคนเดียว แต่เราเข้าใจสาบานไม่ได้บอกว่าตายเลยไม่ตายจนบัดนี้ อันนี้ขอฝากไว้ทุกคนก็ขอฝากไว้ว่า จะเป็นพ่อแม่ก็ดีปู่ย่าตายายอย่าลัก ต้องขออนุญาต เราจะบอกว่านี่เป็นของพ่อแม่เราไม่ได้ การไปบวชเหมือนกัน ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากบิดามารดา บวชให้ไม่ได้ ถ้าเราจะไปบวชนะดอกเตอร์ ไม่ได้รับอนุญาตจากแม่ตัว บวชไม่ได้เรามีแม่ตัวใช่ไหม มีแม่ตัวคือภรรยาไงเล่า ถ้าภรรยาไม่อนุญาต บวชให้ไม่ได้ เดี๋ยวมาด่าอุปัชฌาย์ นี่เหตุผลที่น่าฟังนะ ขอสรุปใจความให้ฟังว่าการสร้างโรงเรียนนี้เหมือนการสร้างคนให้มีวิชาความรู้ อาตมาถือว่าเป็นโบสถ์หลังแรกของชาวพุทธ แต่คนไทยชาวพุทธที่ไม่สนใจและไม่เข้าใจชอบสร้างโบสถ์ให้กับวัด สร้างศาลา สร้างโรงเรียนไม่สนใจ ตรงกันข้ามแล้วถ้าไม่มีโรงเรียนแล้ว ไม่มีโบสถ์หลังแรกไปบวชได้อย่างไร บวชไม่ได้ โรงเรียนเป็นโบสถ์ประจำชีวิตของคน แน่นอนถ้าเราไม่มีโรงเรียนแล้วจะได้มีความรู้ความเข้าใจ ขอเจริญพรว่า ยกไตเติ้ลให้ฟัง นกไม่มีปีก ไม่มีขน คนไม่มีความรู้ บินได้ไหม นกต้องมีขนมีปีก คนต้องมีความรู้ คนขาดขนบินไปไม่ได้ โรงเรียนนี้สำคัญมาก บางคนเนี่ยพูดถึงบ้านนอกนะ นี่อาตมาพระบ้านนอก แต่ในกรุงเทพฯ ไม่ทราบ เรามันบ้านนอกคอกนา มันป่าเถื่อน ไม่ได้อยู่ในกรุงเทพฯ บ้านนอกไม่นิยมสร้างโรงเรียนเสียแล้ว คนแก่คนเฒ่านิยมสร้างวัด สร้างโบสถ์ แต่บอกว่าสร้างโรงเรียนด้วยกันยาย ไม่เอา ไม่เข้าใจ แต่พอพูดให้เข้าใจแล้ว โอ.เค. โรงเรียนเป็นโบสถ์หลังแรก ถ้าไม่มีโบสถ์หลังแรก บวชไม่ได้ บวชแปลว่าเรียน ไม่ได้เลยดังนั้นก็ขอเจริญพรว่า โรงเรียนก็สำคัญ คนมีความรู้ นกมีปีกมีขน คนมีความรู้บินได้ จะขอถามหนู ๆ ทุกคน ตั้งใจฟังทางนี้ มหานิยมอยู่ที่ไหน ตอบเอาพวกเธอนะ พวกผู้ใหญ่อย่าตอบ มหานิยมอยู่ที่ไหน ออกไตเติ้ลให้แล้ว ถ้าหนูจำไตเติ้ลได้หนูจะตอบได้ หนูสักคน ตอบสักคนหนึ่ง สาธิตมัธยมหรือประถมนี่ ประถมตอบเลยอย่าให้เสียหน้า ผอ.นะ ตอบมหานิยมอยู่ที่ไหน ตอบไวด้วย คิดให้มันไวคิดหนอซิ เอ้าหนู ๒ คน ตอบ “ ยิ้มแย้มแจ่มใส” ก็ถูกเหมือนกันแต่ไม่ตรงเป้าของไซเคิ้ล ไม่ถูกสเป็ค เอาละ หลวงพ่อจะตอบเองเถอะ ฟังแล้วจะเถียงไม่ขึ้น ญาติโยมฟังด้วยนะ มหานิยมอยู่ที่วิชาความรู้ ถ้าคนไม่มีวิชาความรู้ ไม่มีใครนิยมชมชอบ จำได้ได้ไหมตอบใหม่เอ้าตอบ มหานิยมอยู่ที่ไหน นั่น ถ้าไม่เรียนก็ไม่รู้ ไม่ดูก็ไม่เห็น ไม่ฟังก็ไม่ได้ยิน ไม่ทำหรือจะเป็น จะลำเค็ญย่ำแย่จนแก่ตายเท่งทึง เข้าใจไหม จำไว้เลยนะ ถ้าหนูไม่ยอมเรียนหนังสือไม่มีวิชาความรู้ คนจะนิยมชมชอบเธอไหม ไม่นิยม พนมมือพูดกับพระไม่ใช่ดุหรอกพูดให้จริง คนพูดจริงมักจะพูดกระแทก เจริญพร หลวงพ่อเจ้าขา โอ๊ยปากหวานก้นเปรี้ยวเลี้ยวลดคดเคี้ยว คนพูดตรงไปตรงมาจะพูดไม่เพราะท่านนายก คนพูดเพราะระวังยิ้มมาแล้ว ยิ้มตอนกู้เป็นศัตรูตอนทวง เอ้าหนูมหานิยมอยู่ที่วิชาความรู้เรียนหนังสือให้เป็นดอกเตอร์ เอามือลง ถ้าไม่ยอมเรียนจะไม่รู้เรื่อง นี่คนที่จังหวัดสิงห์บุรี พ.ศ. ๒๕๐๐ พ่อเป็นจับกัง แม่รับจ้างซักรีดอยู่สิงห์บุรีเมื่อ ๒๕๐๐ เป็นลูกศิษย์วัดอัมพวัน สวดพาหุงมหากาได้ นั่งกรรมฐาน จนในที่สุด นามสกุลแซ่ตั๊ง ยกของขึ้นรถ สิงห์บุรี-ลพบุรี สวดมนต์ค่ะ ลูกชาย ๓ คนเป็นดอกเตอร์หมดทั้ง ๓ คน สวดมนต์ไหว้พระขยัน อ่อนน้อมถ่อมตน ปากหวานตัวอ่อนมือเป็นหงอน ไปลา มาไหว้ และเขาจะไปโรงเรียนเนี่ยทุกวันเขาจะไหว้พ่อแม่เขา ๓ หน ไหว้พ่อ ๓ หน ไหว้แม่ ๓ หน จะอ่อนน้อมถ่อมตนตลอดรายการ คนที่สวดมนต์ไหว้พระตั้งแต่เล็กๆ ว่านอนสอนง่าย คนที่ปากกล้าขาแข็งไม่สวดมนต์ ไปก็ไม่ลามาก็ไม่ไหว้ เถียงพ่อเถียงแม่ เถียงคำไม่ตกฝาก เลว ว่านอนสอนยาก เพราะคนปากกล้าขาแข็ง ถ้าหากสอนลูกตั้งแต่สวดมนต์ไหว้พระเนี่ย อย่างอาราธนาศีลอาราธนาธรรมนี้ได้ตั้งแต่เล็ก ๆ รับรอง อ่อนน้อมถ่อมตนแล้วก็ขยันหมั่นเพียร อาตมาก็ไปฝากคนโตที่ไหนรู้ไหมลอสแองเจลิส สหรัฐอเมริกา เพราะขยันหมั่นเพียร อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น ชื่อโกวิไล หมอบรรจบ ออกจากโคกสำโรงไปอยู่รัฐลอสแองเจลิส ตั้งร้านขายอาหาร เราหมดทุนแล้วเป็นหนี้เป็นสินเขาที่โคกสำโรง จังหวัดลพบุรี ก็ไปอยู่นั่น รวยมหาศาล ลูกก็เป็นดอกเตอร์เลย ฝากคนนี้ไปช่วยล้างชามเอาสตางค์ไว้เรียนปริญญาตรี โท เอก เก่งมากและภาษาอังกฤษเก่งตั้งแต่สิงห์บุรีแล้ว เนี่ยคนจะเก่งเนี่ย หนามแหลมใครไปเสี้ยม มะนาวกลมเกลี้ยงใครไปกลึง มันจะแหลมออกมาจากท้องแม่มัน บางคนแหลมเหมือนกันแหลมเหมือนส้นช้าง ไอ้คนมันเป๋อมันจะขี้เกียจ ไม่ได้สนใจในความดีอันนี้ ผลที่สุดทำอย่างไร ไปอยู่ก็ช่วยล้างชาม เขาให้เงินเดือน ไปอยู่บ้านท่านอย่างนิ่งดูดายปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น เข้าเมืองตาหลิ่ว หลิ่วตาตาม อย่าไปขัดคอเขา จำแม่น คนจะดีมันจำแม่น อย่าไปขัดคอเขา คนไม่ดีมันจะจำของชั่วของมัน เมื่อไปก็ล้างชามเรียบร้อย พอเห็นฝรั่งมามากมาทาน อาบน้ำแต่งตัวใหม่ แต่งสูทเลยช่วยเสริฟ ไม่ใช่หน้าที่ หน้าที่เขาล้างชามช่วยเสริฟเลย แล้วพูดภาษาอังกฤษเก่งเนี่ยคนเก่ง มันเก่งตั้งแต่เล็ก ๆ ช่วยเสริฟช่วยอะไรต่ออะไร ก็หัดพูดภาษาไปด้วย เลยไปรู้จักกับพวกฝรั่งที่มากิน บริการดี ต้อนรับดีก็รู้จักหนักเข้าก็ชอบชวนไปบ้าน เลยโกวิไลก็ให้ ๒ แรง เงินที่ได้ดอลล่าห์ให้จากล้างชามให้เสริฟด้วย แล้วก็ไปเสริฟเขาก็พูดเก่ง มีอัธยาศัยก็ได้เงินทิปอีกแล้ว แถมเขาชวนไปบ้านคนนี้เขาเป็นอาจารย์ที่สหรัฐอเมริกา เอาเข้ามหาวิทยาลัยเลย นี่คนมีอัธยาศัย ก็ขอเจริญพรคนดีจะมีอัธยาศัย มีน้ำใจเลยผลสุดท้ายเอาน้องไปเป็นดอกเตอร์ ๓ คนไม่ต้องใช้เงินพ่อแม่เลย ลูกสาว ๒ คนเป็นเถ้าแก่เนี้ย ขายทองที่เยาวราช นามสกุลแซ่ตั๊ง นี่แหละท่านทั้งหลายเอ๋ย สถาบัน ๓ สถาบัน ทั้งช่วยสังคมได้ดีและก็ทำลายสังคม นึกไปด้วย ๓ สถาบัน ใครนึกออกไหม
สถาบันวัด ช่วยสังคมได้มาก และทำลายสังคมได้มาก
สถาบันโรงเรียน ช่วยสังคมได้มากและทำลายสังคมได้มาก
สถาบันครอบครัว ครอบครัวเดี๋ยวนี้ทำลายสังคมมาก ไม่ได้ดูลูกเลย ติดยาเสพติดกันมากมาย ไม่ได้รักลูกคิดปลูกฝังเลย ให้ลูกตั้งต้นฝึกรับปรึกษาให้ลูกได้ดีมีปัญญา มีวิชาตั้งตนให้คนเป็นเป็นเด็กดีให้มั่งไม่ได้หรือ นี่ทำลายสังคม อาตมาไปที่ราชบุรี เยาวชนติดยาเสพติด ๘๐๐ คน ศาลเยาวชนไปให้ไว้ ๔๐,๐๐๐ บาท ติดยาเสพติด พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ท่านนายก ตรงนี้ไม่ได้ดูแลลูกเลย เลิกกันเนี่ยควรจะอย่าทิ้งลูกได้ไหม นี่ทำลายสังคมเมืองไทย นี่แหละเมืองไทยจะไปไม่รอด ติดยาเสพติดกันมากมายเหลือเกิน ทั้งกระทั่งมหาวิทยาลัย แล้วครูบาอาจารย์ก็ขายยาเสพติด จับได้ที่วัดอัมพวันเลย ครู นักเรียน ก็พ่อแม่ให้มาขายยาเสพติดอีก เป็นความจริง นี่สถาบันพ่อแม่ไม่ได้ดูลูกเลย ติดยาเสพติด พ่อแม่ทะเลาะกัน ก็ขอเจริญพร ยุคใหม่สมัยนี้ขอบิณฑบาตอย่าทะเลาะกันได้ไหม หนักนิดเบาหน่อยให้อภัยกัน
นึกถึงความผูกพันกันมานานแล้วก็ขอเจริญพรความรักก็แปลว่าความผูกพัน มีความดีต่อกัน จะไม่ทะเลาะกันเลยผูกพัน อาตมาเคยถามหลายคน ไม่รู้เลยหรือแหมวันมาราธอน เอ๊ย ขอโทษ วันวาเลนไทน์ รักกันแค่วันเดียวหรือนั่นแหละคือมาราธอน รักกันวันเดียวไม่ได้ อย่าไปหาหมอดูว่าวันได้เดือนถึง แล้วแต่งงานกันจิตใจเข้ากันได้ไหม เข้าสเป็คกันไหมเป็นดอกเตอร์ด้วยกันไหม ฐานะเท่ากันไหม ถ้าเห็นอกเห็นใจกัน รักกันวันเดียวหรือ เลยมาราธอนเลย เจอเช้าได้เย็น ได้เย็นทิ้งเช้า เด็กรุ่นใหม่สมัยนี้แย่มาก รู้มาก ผอ.คนเดี๋ยวนี้รู้มากไม่รู้จริง บางคนเป็นดอกเตอร์ ไม่เอางานเลย ไม่เอางานเลย ดอกเตอร์ที่สิงห์บุรีนะ แต่ดอกเตอร์ที่นี่ดีทุกคนเลย ดอกเตอร์ที่นี่ดีที่สุด แต่ดอกเตอร์วัดอัมพวันแย่มาก ไม่เอาการเอางาน รู้มากไม่รู้จริง รู้จริงคืออย่างไรค่ะ ผอ.รู้จริงคืออย่างไร รู้จริงต้องทำได้ ทำไม่ได้รู้ไม่จริง นี่รู้จริงทำโรงเรียนขึ้นมานี้รู้จริงต้องทำ รู้จำต้องท่อง รู้แจ้งต้องคิดก่อนถูกไหม หรือไม่ถูก วันนี้ก็จะหมดเวลาแล้ว จะพูดอีกสักวันหนึ่งก็เกรงใจ เดี๋ยวจะเพลขึ้นดีไหม เอ้าหนูฟังมหานิยมอยู่ที่ไหน วิชาความรู้ หมั่นเรียนเป็นดอกเตอร์ ถ้าหนูไม่มีวิชาความรู้ ไม่มีใครมองหน้าหนู เสียวงศ์ตระกูล เสน่ห์อยู่ที่ไหน ถามอีกข้อเดียวก็จบ ใครตอบได้ เสน่ห์อยู่ที่ไหน อ่อนน้อมถ่อมตน ถูกต้องแต่ยังไม่เข้า สเป็ค อ่อนน้อมถ่อมตน ปากหวานตัวอ่อนมือเป็นหงอน ไปลามาไหว้นะแต่เสน่ห์ขอตอบให้ฟังเสน่ห์อยู่ที่คุณธรรม ถ้าคนไหนมีศีลธรรม มีคุณธรรมแล้วมีเสน่ห์นะอันนี้ ก็หมดเวลาที่ชี้แจงแสดงบรรยายเป็นมงคลชีวิต โรงเรียนสาธิตขอฝากญาติโยมนะทุกคนสามีภรรยาอย่าทะเลาะกันและก็พูดกันเป็นมงคลนะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ถ้าคนไหนบ้านไหนทะเลาะกันบ้านนั้นบ้านยักษ์ บ้านอัปมงคล ขอร้อง ขอบิณฑบาต ตั้งแต่วันนี้อย่าทะเลาะกัน สร้างความดีต่อกัน มาร่วมสามัคคีสามีภรรยาเป็นเพื่อนคู่คิดมิตรคู่บ้านตั้งแต่วันนี้ เพื่อนคู่คิดมิตรคู่บ้านคือ โรงเรียนสาธิตของเราอย่าทะเลาะกัน ทะเลาะกันมันเสียสมองเป็นอัปมงคล ถ้าเราพูดดีต่อกัน อ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก ลมปากหวานหูมิรู้หายเป็นมงคล เป็นมหามงคลชีวิต บ้านนั้นจะเป็นใหญ่เป็นโต เป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี เงินไหลนองทองไหลมาถ้ามัวนั่งทะเลาะกันอารมณ์เศร้าหมอง เงินจะไหลออกทองไหลออก นั้นบอกกันไม่ได้ ขอฝากไว้ ในวันนี้ด้วย เพราะฉะนั้นขอให้เงินไหลนองทองไหลมาให้ได้ ในวันนี้วันสาธิติ วันสาธิต วันปฐมนิเทศบอกเหตุของชีวิต เป็นข้อคิดของมงคล ก็ขอฝากมงคลไว้ ในโอกาสนี้โดยทั่วหน้ากัน ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ก็ขออนุโมทนาสาธุกาล แก่ท่านทั้งหลาย อย่าอิจฉาริษยากัน โปรดรักกัน ดีกว่าเกลียดกัน ไปไหนรักกันไว้เถิด ประเสริฐที่สุด เกลียดกันไม่ดีเลย อย่าผูกพยาบาทต่อกันไร้เหตุผล ไม่มีเหตุผลแต่ประการใด อย่างอิจฉากัน มีของอะไรก็แบ่งกันกินแบ่งกันใช้ ของกินไม่แบ่งกันกิน แบ่งกันใช้มันจะเน่า เรื่องเก่าไม่เล่ามันจะลืม แบ่งกันกินแบ่งกันใช้ มันจะเน่าเรื่องเก่าไม่เล่ามันก็จะลืม ฝากไว้ค่ำคืนและฝันหวาน ชีวิตนี้จะแจ่มใสและแจ่มแจ้งแดงแจ๋ ในอนาคตต่อไปดีไหมคะ ดีมาก ขอฝากไว้นะอิจฉาริษยาจะมีเหตุ ๕ ประการ พวกคณาจารย์ทั้งหลายโปรดทราบด้วยเถิด
เป็นสาเหตุทำให้แตกแยกความสามัคคี
เป็นอุปสรรคในการประสานที่ดี
เสียขวัญและกำลังใจต่อผู้ปฏิบัติงานร่วมกัน
เป็นการสร้างศัตรูให้กับตัวเอง
ขาดกำลังใจต่อผู้ปฏิบัติงาน ขาดความจริงใจต่อเพื่อร่วมงาน

ขอฝากไว้ ๕ ประการ ไม่อย่างนั้นแตกความสามัคคีกันหมด อย่าอิจฉาริษยากัน มีอะไรก็แบ่งปันกันกิน แบ่งกันใช้ อย่างนินทาว่าร้ายใส่ร้ายป้านสีซึ่งกันและกัน จงรักสามัคคี สร้างความดีร่วมกันตั้งแต่บัดนี้ ขออนุโมทนาสาธุการ แล้วก็ท่านนายกสมาคมผู้ปกครอง อาตมาเห็นใจและซึ่งใจท่านมาก ท่านรวยน้ำใจมาก ใจกว้างอัธยาศัยดี เป็นคนโอบอ้อมอารี สร้างความดีร่วมกันเช่นนี้หาได้ยาก แล้วก็ท่านผู้นี้ท่านเป็นผู้เสียสละ เสียสละอย่างดีเท่าไหร่เท่ากัน ไม่ยั่นเลย พร้อมทั้งให้กำลังใจครูบาอาจารย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ให้กำลังใจมากที่สุดคือ ผู้อำนวยการ กอบรัตน์รัตนะแก้ว ๓ ประการ มีเนาวรัตน์เก้า เพิ่มเติมเสริมส่ง ชีวิตดำรงศาสตร์ มีทั้งเพชรดีมณีแดง เขียวใสแสงมรกต เหลือใสสดบุษราคัม แดงแก่ก่ำโกเมนเอก สีหมอกเมฆนิลกาล สังวาลย์สายไพฑูรย์ พร้อมด้วยมีเนาวรัตน์ ๙ ประการ งานถึงสำเร็จ
ขยันเอาการ
งานสะอาด
ฉลาดรอบคอบ
ชอบระวัง
ตั้งใจตรง
จงเที่ยงธรรม
นำทางถูก
ปลูกสติ
รับผิดชอบ
ก้าวหน้าสำเร็จความปรารถนา อาตมภาพขออนุโมทนาสาธุกาลแก่เจ้าของโรงเรียนสาธิต ก็ขอถวายเป็นพระราชกุศลต่อบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้า สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ตลอดกระทั่งสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ที่ท่านร่วมอนุโมทนาและเป็นปี ๗๒ พรรษา ของพระบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้า จะได้ถวายเป็นพระราชกุศลในวันนี้
ท่านทั้งหลายจะได้ฟังพระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์เป็นมหามงคลสืบต่อไป ในโอกาสนี้อีกด้วย ขอทุกคนผู้ปกครองและเจ้าภาพ เจ้าของโรงเรียนสาธิตทุกท่าน จงถวายเป็นพระราชกุศลให้ในหลวงบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้า ที่พระองค์ทรงเหนื่อยยากมามากหลาย ทรงพระราชทานพระราชดำริออกมาถึง ๑,๘๐๐ พระราชดำริ ให้เราได้สาธิตกันมาทำประโยชน์แก่ประเทศชาติสืบมา ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย อำนาจบุญกุศลทั้งหลายที่เราร่วมใจสามัคคีสร้างโรงเรียนที่ดี โรงเรียนดีมีปัญญาให้กับกุลบุตรธิดาลูกหลานชาติไทยในอนาคต เจริญรุ่งเรืองวัฒนาสถาพรโดยทั่วหน้ากัน ขอทุกท่านจงประสบแต่ความสุขสันต์นิรันดร์ ขอจงเจริญจตุรพิตรพรชัย ๔ ประการ มีอายุขอให้ยืนนาน วัณโณผิวพรรณผ่องใส สุขัง ขอให้สุขภาพกายอนามัยทุกท่านโปรดได้ใจดี โรคภัยไข้เจ็บมีก็โปรดหาย สิ่งทั้งหลายที่จะคิดไว้โอกาสหน้าไว้ในบัดนี้ จงพัฒนาเกิดความสำเร็จเผด็จผล สมเจตจำนงความมุ่งมาดปรารถนาด้วยกันทุกท่าน ณ โอกาสบัดนี้เทอญ ขอเจริญพรทุกท่าน

————————-
ขอบคุณข้อมูลจาก : http://palipage.com/watam/buddhology/42-08.htm