คาถาขออโหสิกรรม ของหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน

เป็นคาถาที่ หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ท่านได้เจริญภาวนาทุกวันก่อนบิณฑบาต
ว่ากันว่า เป็นการแผ่เมตตาไปยังสัตว์โลกด้วย

เพราะปรากฏว่าการเจริญพระคาถานี้ทำให้จระเข้ตัวนึง
ที่ชื่อ ไอ้สี เลิกอาละวาดทำร้ายคนเดินเรือในแม่น้ำน่าน
เพราะว่า หลวงพ่อเงินท่านจะภาวนาทุกทีตอนที่บิณฑบาต (ทางเรือ)

มันจะคอยว่ายน้ำตามเรือไม่ทำอะไรผู้คน
จนบางทีถ้าหลวงพ่อเงินท่านจะข้ามแม่น้ำ
ว่ากันว่ามันจะว่ายมาหาหลวงพ่อเงินก็นั่งบนหลังมันข้ามน้ำไปได้
(เป็นคาถาเดียวกับที่สมเด็จโตใช้สะกดจระเข้)

ผู้ที่เป็นเจ้าของวิชานี้คือหลวงพ่อใหญ่ เมืองพิจิตร
หนึ่งในอาจารย์ สมเด็จโต

และคาถานี้ หลวงพ่อไป๋ วัดท่าหลวง
ได้ใช้เสกตะกรุดกระดูกแร้งจนลือเลื่องด้วย

ที่มาของพระคาถานี้ว่ากันว่าที่สาวัตถี
มีตายายสองคน มีอาชีพหาปลาตลอดชีวิต ไม่เคยทำความดีเลย

วันหนึ่งพระพุทธเจ้าทรงทราบด้วยปรมาภิเษกสัมโพธิญาณว่า
ตากับยายคู่นี้เคยถวายสังฆทานแก่สมเด็จพระพุทธตัณหังกรมาก่อน

แต่ก็มีการยักยอกเงินในสมัยพระพุทธเมธังกร
ผลกรรมเลยต้องตกเป็นคนทุกข์ยากหลายชาติ

พระองค์เห็นว่าสองตายายนี้จะต้องตายไปใน 7 วัน
จึงควรจะสอนให้ภาวนา เพื่อไม่ให้ไปทางอบาย

รุ่งเช้าพระพุทธองค์จึงทรงเสด็จไปที่ตากับยายพักอาศัย
พอไปถึงพระองค์ทรงแสดงพระฉัพพรรณรังสีจนตายายสองคนเลื่อมใส
ได้ห่อข้าวยาคู ใส่บาตร

พระองค์ทรงถามว่า “อยากรวยไหม”

ตากับยายก็บอกว่า “อยาก”

พระองค์บอกว่า “ตถาคตจะให้คำภาวนาแล้วจะรวย”

ตายายก็ดีใจ

พระองค์บอกว่า “แต่ต้องนั่งบ่นภาวนาไปนะ ห้ามจับปลานะ”

ตายายทั้งสองก็รับคำ ก็นั่งภาวนาคำที่พระพุทธเจ้าทรงให้ ก็คือ

“พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ”

ตายายก็ภาวนา ผ่านไปสิ้น 7 วัน ทั้งสองก็ตายลง
นายนิริยบาลมารับตัวไป แต่จิตที่ภาวนาไว้ก่อนตาย
ทำให้ดวงวิญญาณทั้งสอง จิตจับที่คำภาวนา
ภาวนาไปตลอดทาง

พอไปสำนักพระยายมราช

นายบัญชีก็อ่าน ความดี ความเลว ของดวงวิญญาณทั้งสอง
และเรียกวิญญาณกุ้งปลาเต่าที่ตายายเคยฆ่ามาให้การ

ปรากฏว่าไม่มีใครมา

ก็มีเต่ามาบอกว่า

“เธอทั้งสองภาวนาคาถานี้
เป็นการแผ่เมตตา ขออโหสิกรรม
ฉันไม่โกรธเธอหรอก อโหสิกรรมให้”

แล้วเต่าก็เดินจากไป

พระยายมราชจึงเสด็จลงมาจากบัลลังก์ตรัสว่า

“ไม่มีเจ้าทุกข์ ตายายใส่บาตรองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไปเกิดที่จาตุมหาราชิกได้”

ตายายก็งงว่า ตนได้ฆ่ากุ้งปลาเต่ามามากมาย ทำไมได้ไปสวรรค์

พระยายมราชบอกว่า “ก็พระที่พวกเจ้าเจอ คือ องค์พระพุทธเจ้า และคาถาที่ให้

พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ

แปลว่า กรรมใดๆ ก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกัน ด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ

นะสิ พวกโจทก์ก็เลยอโหสิกรรมหมด”

ท่านก็ว่า “ดวงจิตเจ้าทั้งสองผูกกับคำภาวนานี้
ผู้ถึงพระพุทโธ เป็นพุทธานุสสติกรรมฐาน ไม่อาจลงอบายภูมิได้
ไปได้จตุมหาราชิกาขึ้นไป

หลังจากนั้นพระโมคคัลานะได้ไปพบเทพบุตรเทพธิดาทั้งสองนี้ จึงได้จดจำพระคาถานี้ไว้
ตกทอดมายังพระครูใหญ่วัดเมืองพิจิตร อาจารย์สมเด็จพระพุฒาจารย์โต
และหลวงพ่อเงินบางคลานอีกที ได้เรียนกันจำสืบมา

อ้างอิงจาก:
พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ

(กรรมใดๆ ก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกัน ด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ)

http://www.goldhips.com/