ยืนกำหนด พระธรรมสิงหบุราจารย์
ยืนกำหนด ต้องใช้สติกำหนดมโนภาพ อันนี้มีประโยชน์มาก แต่นักปฏิบัติส่วนใหญ่ไม่ค่อยปฏิบัติจุดนี้กัน
ปล่อยให้ล่วงเลยไปเปล่า โดยใช้ปากกำหนด ไม่ได้ใช้จิตกำหนด ไม่ได้ใช้สติกำหนดให้เกิดมโนภาพ
อันนี้มีความสำคัญสำหรับผู้ปฏิบัติมาก
กำหนดจิต คือ ต้องใช้สติ ไม่ใช่ใช้ว่าแต่ปาก ยืนหนอ ยืนหนอ ยืนหนอ….
ไม่ง่ายเลยแต่ต้องทำซ้ำๆซากๆให้เคยชิน ให้สติคุ้นกับจิต ให้จิตคุ้นกับสติ ถึงจะเกิดสมาธิ
เราจึงต้องมีการฝึกจิตที่กระหม่อม วาดมโนภาพลงไปช้าๆ ลมหายใจนั้นไม่ต้องไปดู แต่ให้หายใจยาวๆ
มันจะถูกจังหวะ แล้วตั้งสติ ตามจิตลงไปว่า ยืน … ที่กระหม่อมแล้ว หนอ….. ลงไปที่ปลายเท้า
อ่านเพิ่มเติม